Εφηβεία

Δεν καταλαβαίνω τι το έπιασε το παιδί μου ξαφνικά…» 

... Λένε πολλές φορές οι γονείς και φυσικά δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι αυτό που «πιάνει» τα παιδιά, καθώς το καθένα από αυτά βιώνει με το δικό του τρόπο καθετί που του συμβαίνει στην ιδιαίτερη αυτή φάση της ζωής, που τη λένε εφηβεία.

Πρόκειται για το τελευταίο αναπτυξιακό στάδιο, μια μεταβατική περίοδος από τον κόσμο της παιδικής ανεμελιάς στην ενήλικη ζωή.

Οι γονείς θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι για τις αλλαγές που επέρχονται με την εφηβεία και να φροντίσουν να προετοιμάσουν κατάλληλα το παιδί τους ώστε και αυτό με την σειρά του να αποδεχτεί ότι του συμβαίνει ως κάτι φυσιολογικό.

Ως αφετηρία θεωρείται το χρονικό σημείο που το άτομο είναι έτοιμο για αναπαραγωγή (11ο έτος περίπου για τα κορίτσια και 13ο για τα αγόρια). Το τέλος το προσδιορίζει το χρονικό σημείο όπου το άτομο είναι έτοιμο να αναλάβει το ρόλο του ενηλίκου.

Στο διάστημα των 7-8 χρόνων που διαρκεί η εφηβεία οι αλλαγές που πραγματοποιούνται, συμβαίνουν και στους τέσσερις βασικούς τομείς της ανάπτυξης:

• στο βιοσωματικό,
• στο γνωστικό
• στο συναισθηματικό
• και στον κοινωνικό.

Τα πρώτα χρόνια δίνεται έμφαση στις βιοσωματικές αλλαγές και προς το τέλος της η εφηβεία αποτελεί ένα ψυχοκοινωνικό φαινόμενο. Το παιδί προσπαθεί να προσδιορίσει την ταυτότητα και τους στόχους του.

Όντας παιδί έχεις ελάχιστες ευθύνες στα πλαίσια που ζεις(οικογένεια, κοινωνία κτλ). Σκεφτείτε λοιπόν πόσες αλλαγές πρέπει να υποστεί η ανθρώπινη οντότητα για να γίνει από «παιδί», «ενήλικος» και να αναλάβει τη ζωή στα χέρια του.

Κρίνεται αναγκαίο το να καταλάβουν οι γονείς το πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά η συνοχή της οικογένειας αλλά και η παράλληλη ανεξαρτησία των μελών της, η ανάγκη της διακριτικής παρουσίας τους όχι με τη μορφή απόλυτου ελέγχου αλλά με κατανόηση, υποστήριξη, υπομονή και σωστή μεταξύ τους επικοινωνία.!